Wounded knee

Met 15 stemmen voor en 1 tegen heeft de Oglala Sioux Tribal Council 27 februari 1998 uitgeroepen tot een feestdag voor de Sioux. Vandaag is het 25 jaar geleden dat de American Indian Movement met de hulp van tweehonderd Sioux gedurende 70 dagen het plaatsje Wounded Knee bezette.

Daarmee protesteerden zij tegen de ongelijke behandeling van indianen, hun slechte leefomstandigheden en de nalatigheid van de Amerikaanse overheid in het nakomen van afspraken met de indianen. De bezetting heeft veel mensen in Amerika wakker geschud en tot een opleving van de belangstelling voor de indiaanse cultuur geleid.

Tot de geplande festiviteiten dit jaar, voor wat we maar ‘Wounded Knee Day’ zullen noemen, behoort een wandeling naar Wounded Knee, waaraan de deelnemers op 10 februari vanuit vier verschillende plaatsen begonnen zijn. Hoogtepunt wordt de herhaling van het droppen van honderden kilo’s voedsel, zoals in 1973 boven Wounded Knee plaats vond op de vijftigste dag van de bezetting. De vliegeniers zullen de vlucht niet exact zo uitvoeren als vijfentwintig jaar geleden; toen stortte het vliegtuig bijna naar beneden, omdat de eerste voedselzak die naar buiten werd geschoven ergens achter bleef haken en het vliegtuig uit evenwicht bracht. Door snel de touwen door te snijden werd voorkomen dat niet alleen het voedsel gedropt werd.

De slag bij Wounded Knee, op 29 december 1890, is de geschiedenis ingegaan als de laatste in de oorlog tussen indianen en kolonisten. Een oorlog die begon toen de Amerikaanse overheid na 1815 de indianen dwong in reservaten te gaan wonen ten westen van de Mississippi. Bij Wounded Knee vonden tweehonderd Sioux, waaronder veel vrouwen en kinderen, de dood.

Over de strijd tussen de indianen en de Europese kolonisten bestaat een aangrijpend boek, getiteld Bury my heart at wounded knee. Dee Brown beschrijft daarin vanuit het perspectief van de indianen de wreedheid, de gewelddadigheid en het verraad van de kolonisten. Red Cloud, het opperhoofd van de Oglala Sioux ten tijde van Wounded Knee, verwoordde dat in:

De witte man heeft ons veel beloofd, meer dan ik me kan herinneren. Ze hebben zich echter maar aan een belofte gehouden; ze beloofden ons ons land af te nemen – en dat hebben ze gedaan.

Uit de streek waar ruim 100 jaar geleden de Sioux nog hun wigwams hadden staan, is dit recept voor forel afkomstig.

 

Forel met oesterzwammen
Gang: bijgerecht, hoofdgerecht
Keuken: vis
Porties: 4
Auteur: Elsje de Ruijter
Ingrediënten
  • 4 forellen gefileerd
  • 1 eetlepel meel
  • 100 gram boter
  • 125 ml zure room
  • 0,5 theelepel zout
  • peper
  • 400 gram oesterzwammen fijngesneden
  • 2 tomaten in blokjes gesneden
Bereiding
  1. Leg de gefileerde forellen in een ingevette ovenschaal.

  2. Meng in een pan op laag vuurmeel en boter. Voeg al roerend zure room, zout, wat peper, fijngesneden oesterzwammen en de in blokjes gesneden tomaten toe.

  3. Verdeel het mengsel over de vis en plaats de schaal onbedekt 25 minuten in een voorverwarmde oven van 180 graden C.

 

Deze tekst is gepubliceerd in de Volkskrant van 27 februari 1998