Wie A heeft gezegd, moet B zeggen. Daarom nu een vervolg op de vitamine A. Die B is alleen wel een lastige; eigenlijk vormt hij met zeven broers en zussen en vier neven en nichten een grote familie. Een hechte familie ook, want samen zorgen ze voor de celdeling, voor het verzenden van berichten van en naar de hersenen en de vertering van ons voedsel. Elk familielid verzorgt hier een stukje van, maar als er een gebrek aan een van de vitamines B is, kunnen de anderen hun werk niet goed meer doen.
De acht broers en zussen zijn de echte vitamines. De neven en nichten zijn geen echte; zij worden door het lichaam zelf geproduceerd, maar ze hebben wel een belangrijke functie, die ze samen met elkaar uitoefenen. De echte vitamines B worden aangeduid met een cijfer. Dat die becijfering niet helemaal logisch is, blijkt uit de reeks vitamines B, die wij nu kennen. We onderscheiden B1, B2, B3, B5, B6, B7, B9 en B12.
B1 was de eerste, in 1916 ontdekt en toen nog ‘B’ genoemd, maar al snel bleek ‘B’ uit twee afzonderlijke vitamines te bestaan. Ongelukkigerwijs was B2 inmiddels ontdekt en zo werd besloten ‘B’ op te delen in B1 en B3. De later ontdekte B4 en B5 bleken dezelfde te zijn en zo ook B9 en B11. B8 en B10 bleken helemaal geen vitamines te zijn en zijn daarom uit het lijstje geschrapt. Om verwarring te voorkomen gebruiken wetenschappers nu liever de namen van de vitamines in plaats van hun nummers.
Doordat de B’s zo nauw samen werken, zijn er een aantal risicogroepen aan te wijzen bij wie een tekort aan vitamine B kan ontstaan. Tot die risicogroepen behoren alcoholisten, ouderen, rokers, mensen met chronische darmziekten en mensen met een bepaald dieet (vega’s). Alcohol remt de mogelijkheid om B op te nemen en doet tegelijkertijd de vitamine het lichaam sneller verlaten. Als alcoholisten slechter of minder eten, verergert hun situatie, omdat ze onvoldoende B binnen krijgen. Ook tabaksrook beinvloed de opname nadelig. Ouderen en mensen met darmziekten kunnen B mogelijk minder goed opnemen. Vegetariers en veganisten kunnen te weinig B binnen krijgen, omdat een component (B12) waarschijnlijk alleen maar voorkomt in dierlijke producten, zoals melk.
- 6 plakjes bladerdeeg
- 2 eetlepels peterselie
- 2 eetlepels uien gehakt
- 6 eieren hardgekookt
- 150 gram feta
- zout
- 1 theelepel kaneel
- boter
-
Ontdooi het bladerdeeg.
-
Maak een mengsel van peterselie, gehakte uien, 6 hardgekookte eieren, feta, een beetje zout en kaneel.
-
Schep 1/6 van het mengsel op elk plakje bladerdeeg en vouw het overlangs dicht. Druk met een vork de zijkanten goed op elkaar en leg de pakketjes met een klontje boter erbovenop op een ingevette bakplaat.
-
Bak ze een 20 tot 25 minuten in een voorgewarmde oven van 200 graden.