Rijpe, rode tomaten blijken nog gezonder dan we al dachten. Ze bevatten meer dan alleen vitamine A en C. In het tijdschrift ‘Journal of the National Cancer Institute’ beweren onderzoekers van de universiteit van Harvard dat de rode vrucht bescherming biedt tegen allerlei soorten kanker. Het schijnt niet uit te maken hoe de tomaat gegeten wordt: rauw, gekookt, in de saus of als ketchup.

Hun uitspraak baseren de onderzoekers op de uitkomsten van 72 onderzoeken, waarvan welgeteld 57 in meer of mindere mate aantonen dat het consumeren van tomaat vooral de kans op prostaat-, long- en maagkanker vermindert.

Het geheim zit ‘m in de kleur. Een van de verantwoordelijke stoffen is lycopeen en die stof is verwant aan caroteen, de kleurstof in wortelen. Lycopeen behoort tot de groep van de carotenoiden, die het schadelijke oxidatieproces in de cellen verminderen. De onderzoekers houden wel een slag om de arm en verdere studie is gewenst. De conclusie uit het onderzoek luidt dan ook dat het eten van tomaat goed is in het voorkomen van kanker en dat deze uitkomsten aanleiding geven het eten van groente en fruit verder te stimuleren.

Het is misschien een aardig idee voor de onderzoekers te kijken naar de gezondheid van de Italianen in vergelijking met de rest van de Europeanen. Tomaten werden pas twee eeuwen geleden vanuit hun oorspronkelijke habitat, de Andes, in Europa ingevoerd. De Italianen waren de eersten die de tomaat waardeerden om zijn culinaire vermogens. Ze aten hem al toen de tomaat in de rest van Europa nog als sierplant gekweekt werd. In die tijd was men een beetje huiverig voor de nieuwe vrucht, die net als andere leden van de nachtschadefamilie, de tabaksplant en de doornappel, wel giftig zou kunnen zijn. Helemaal ongelijk hadden onze voorouders niet; het blad van de tomatenplant is inderdaad giftig.

Deze tekst is in augustus 1999 gepubliceerd in de Volkskrant