De
Keuken
Vitamine ABC Vitamine C
Deze tekst is gepubliceerd in de Volkskrant van 26 december 1998
Na de vitamines A en B is nu de beurt aan vitamine C of ascorbinezuur, die zijn scheikundige naam te danken heeft aan de ziekte die hem berucht maakte: scheurbuik. Ascorbinezuur betekent namelijk 'zuur dat scheurbuik voorkomt'. Scheurbuik was een veel voorkomende ziekte ten tijde van de ontdekkingsreizen. Hoewel de vitamine zelf pas in 1932 als zodanig geisoleerd werd, zag de Engelse arts James Lind al in 1753 een verband tussen het drinken van limoensap en scheurbuik. Men wist toen nog niet van het bestaan van vitamines, maar op zijn advies voeren de Engelsen niet langer zonder een dagelijks rantsoen van limoensap het zeegat uit, wat ze de bijnaam 'limeys' gaf.Citrusvruchten als de limoen staan bekend om het bezit van vitamine C. Papaja's, aardbeien en paprika zijn er rijk aan, maar alle groenten en fruit bevatten er iets van. De vitamine verdwijnt echter tijdens het koken en door blootstelling aan zuurstof. Kook groenten dus kort, bewaar ze niet te lang en bereid (fruit)salades niet lang van tevoren.
Vitamine C hebben we nodig om collageen te maken, een soort lijm die zorgt voor sterke bloedvaten, een veerkrachtige huid en een stevige hechting van de spieren aan de botten. Vitamine C helpt daarom wonden en botbreuken te genezen. Daarnaast speelt hij een belangrijke rol bij de weerstand van het lichaam tegen indringers. Met een tekort wordt u eerder ziek en blijft u dat ook langer.
Veel vitamine C in het lichaam verkleint de kans op hartklachten en kanker, verbetert de kwaliteit van sperma en vermindert allergische reacties. Een enkeling heeft geen baat bij een hoge dosis vitamine C, krijgt er zelfs diarree, nierstenen of jicht van, maar in het algemeen kan u niet teveel vitamine C eten. Omdat de vitamine in water oplosbaar is, kan ons lichaam hem niet voor langere tijd opslaan en wordt een overdaad met de urine afgevoerd. Een dagelijks toevoer verse vitamine C is dus noodzakelijk om het lichaam in conditie te houden.
Zalm pikant
Een recept dat de 'limeys' zeker hadden gewaardeerd: Meng 6 eetlepels witte wijn; 1 eetlepel witte wijnazijn; 1 eetlepel gin; een halve rijpe papaja, in stukjes; sap van een limoen; 1 theelepel mosterd; 3 eetlepels yoghurt; 1 theelepel bruine suiker; een halve theelepel zout en flink wat gemalen peper. Pureer dit mengsel, doe het in een wijde schaal met een goed afsluitbaar deksel en leg daarin 4 stukken zalmfilet. Laat de vis zeker 8 uur op een koele plaats marineren en keer hem zo nu en dan.
Veeg de marinade van de vis en dep de stukken schoon met keukenpapier. Gebruik een paar eetlepels bloem om de stukken te bestuiven en bestrijk ze met een eetlepel olie of gesmolten boter. Grill de vis een paar minuten aan elke kant. Verwarm de marinade, maar laat hem niet koken. Serveer de vis direct, gegarneerd met de rest van de papaja, in repen gesneden, en partjes limoen. Serveer de saus ernaast. Lekker met rijst en een salade met fruit.
© de Volkskrant - Elsje de Ruijter
Top